قـسم به جلـوۀ ایـمان و عصمت زهرا            بیا که شاد شود قـلب حـضرت زهـرا

گـنـاهـکـاری ما را بـبـخـش آقـا جـان            به حرمت نظر لطف و رحمت زهـرا

دعـا برای مـحـبـین خود به لب داری            مـیـان نـافـلـه‌ات، طبـق عـادت زهـرا

شعاع نـور بصیرت به ما عـنایت کن            از آفــتــاب رفـیـع بــصـیـرت زهــرا

رسـیـده‌ایم که ما را عـلـی‌شناس کـنی            بـه پـای مـکـتـب درس ولایـت زهـرا

کـمی به مـا بـچـشان مـزۀ عـبـادت را            قـسـم بـه گـریـۀ وقـت عـبـادت زهـرا

هزار شـیـر، چـنان قـاسـمِ سـلـیـمـانی            گرفـتـه‌اند شجاعـت، ز غـیرت زهـرا

به خون خویش تپید و به شعله سوخت ولی            رسید با پـرِ خـونی به خـدمـت زهـرا

اجازه هـست شریک غـم شما بشویم؟            بـرای نـالـه زدن در مـصـیبت زهـرا

چه شد که اهل مدینه پس از رسول خدا            عوض شدند و شکستند حرمتِ زهرا؟!

چرا مصیبت خود را به بیت الاحزان بُرد؟!            چه بوده عـلت اصلی غـربت زهرا؟!

چه شد که چهرۀ خود را ز حیدرش پوشاند؟!            مگر چه بوده عیان، بین صورت زهرا؟!

چرا همیشه پر از لاله بود پیرهنش؟!            چگونه بوده به دیوار اصابت زهرا؟!

غلاف را به چه وضعی زدند بر بازو؟!            چه شد که خوب نشد این جراحت زهرا؟!